Karanlık bir akşamı yaşarken

Tükenen sisli çam kokulu bir akşamı yaşarken
Yalnızlığım korkuttu, hep bulanıktı siirlerim.
Onu özlem içinde anarken
Karanlık yüreğim,
Başı boş istasyonlarda dolaşıyordu,
Yorgun ayaklarım...
Bir telefon kabini arıyordum.
Tren rayları üzerine bırakıyordum,
Veda gözyaşlarımı.
En sert havasını atıyordu deniz,
İçime işliyordu bütünüyle.
Bir cep potoromanın son sayfalarıydım,
Gözlerimi kapadım.
Her yerde el ele bir sevgili aradım.
Kadere isyan ettim.
Geceler boyu...

Emin Barut______ Şiir 1982

.