Karanlık...
Oluşları...nesneleri...
Görünmez eder...
Ki...bunlar...
Yok değiller..
Sadece ışığı bekler...
Aydınlık...
Karanlığa zulüm dür...
Onu yok eder...
O zulüm ki...bazen..
Hidayet'tir...
Nesneleri görünür eder...
Gözler...ışığı bekler...
Işık...bazen...
Doğrudan gönle gider...
Karanlık...
Yönsüz dür...
Altı da...üstü de..
Bilinmez...
Aydınlık...
Kimi azdır...kimi de çoktur...
Kimi ısıtır...kimi de yakar...
Işık özünden gelir...
O öz ki...
Karanlığı...aydınlığı...
Var edendir...
Kayıt Tarihi : 23.10.2010 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!