Karanlık & Aydınlık Şiiri - Salih Küçük

Karanlık * Bölüm1

Derin karanlık, ruhumu sardı sarmaladı,
Döktüğüm yaşlar bile kederimi dindirmedi.
Yalnızlık çöktü üzerime, çırpınıyorum ama,
Boğuluyorum bu sonsuz derinlikte, içimdeki karanlıkla.

Gözlerim kan revan, yüreğim yara bere içinde,
Duygularım paramparça, umutlarım kırık dökük.
Gözyaşlarım kurudu, yerini öfkeye bıraktı,
Zehir gibi akan kin, ruhumu sarıp sarmaladı.

Duygusuzlaştım artık, taşlaştı kalbim ta içimde,
Sevgiyi unuttum, umudu kör karanlık yutup içime.
Gözlerimden süzülen yaşlar, yangınlarla sönüyor,
Yanıyorum içten içe, bu acıyla kavrulup bitiyorum.

Dünya zalim, insanlar zalim, her yanım hain dolu,
Güven kalmadı içimde, kırıldı tüm umut kollarım.
Düşlerim yerlere serildi, paramparça oldu hayallerim,
Savurdu fırtına beni, savurdu bıraktı darmadağın.

Kırılan her parçamda, yankılanıyor acı feryatlarım,
Yalnızlığın soğuğunda, üşüyorum bu çaresizlik sarayında.
Göğsümde biriken öfke, volkan gibi patlamaya hazır,
Gücüm tükendi, yorgunum artık, bu acıya dayanmaya.

Dilimde tükenmez sözler, dökülüyor dudaklarımdan,
İhanetin acı tadı, damaklarımda bıraktığı izler.
Gözlerimde yanan ateş, yok olup gitmiş umut çılgınlarım,
Karanlıkta kaybolmuş bir gemi gibi, çırpınıyorum dalgalar arasında.

Sesim kısık, yüreğim paramparça, bedenim yorgun,
Her adımda bir parça daha kırılıyor içimdeki umut duvarları.
Kanlı gözyaşlarımı sildim, artık yüzümde bir maske var,
Gülümsemeler sahte, içimdeki yangınla birlikte yandı her iz.

Kırık dökük ruhumun inlemeleri yankılanıyor sessiz gecede,
Çığlık çığlığa, yalnızlığın karanlığında boğulmuş bir ses.
Kırgınım, incindim, yaralandım, ama artık hissetmiyorum,
Sadece içimdeki bu karanlıkla sarmalanmış, boğulmaya terk edilmişim.

Aydınlık * Bölüm2

Gönlüm aydınlık, umutlarla dolu bir bahar sabahı,
Gökyüzünde dans eden kuşlar, ruhumu neşelendiriyor.
Sevgiyle dolup taşan kalbim, herkese kucak açıyor,
Güneşin ışığıyla yıkanıyorum, içimdeki bütün karanlıklar yok oluyor.

Gözlerimde umut, yüzümde tebessüm, yüreğimde sevgi var,
Hayata tutunuyorum, umutlarım taptaze yeşeriyor.
Dostluklarla örülü bir dünya, her biri bir hazine,
Güven dolu eller uzanıyor, yalnızlığıma son veriyor.

Gözyaşlarım birer inci, sevinçle dökülüyor gözlerimden,
Mutlulukla dolu bir yaşam, her anında yeni bir macera.
Dünya güzelliklerle dolu, insanlar birbirine ışık saçıyor,
Güven duygusu, sevgi köprüsü kuruyor, yürekler birbirine kenetleniyor.

Düşlerim uçuşuyor, hayallerim göklere yükseliyor,
Sevgi dolu bir dünya inşa ediyorum, her bir nefesimde.
Umutlarımın rengi solmuyor, güneş gibi parlıyor içimde,
Savrulan fırtınalar, yeniden doğuşumun habercisi oluyor.

Koşuyorum hayata, yüreğimde umut, adımlarım güvenle,
İyilik dolu bir dünya için çabalıyorum, sevgiyle işliyorum her satırı.
Güneşin sıcaklığıyla ısınıyorum, içimdeki sevgi ateşiyle yanıyorum,
Mutluluk çiçekleri açıyor, her biri umutla dolu, her biri sevgiyle kokan.

Sesim neşe dolu, gülücüklerle dolu, dünya bana şarkı söylüyor,
Gözlerimdeki ışık, etrafa yayılan bir huzur, her şeyin başlangıcı.
Kalbimdeki sevgiyle sarılıyorum hayata, kucak açıyorum herkese,
Işık saçan bir yıldız gibi parlıyorum, karanlığı aydınlatıyorum, umutla, sevgiyle.