Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
karanlık,aydınlığa kavuşur illa ki can...
şiir harikaydıııııııı
hava nekadar karardı.
içimi de zifiri renge
boyadı sanki..
ruhum zaten bunalımlar da.
bir de karanlık..
aşkla oyun da gibi,
ikisi de ortasına almış beni,
sürüklüyor yaprak misali,
ordan oraya.
bir kendime gelsem,
karşı koysam
aşka ve karanlığa..
ama sen lazımsın bana..
karanlık beni boğuyor
aşk ise,
sensiz neye yarar
bebeğim.
nefesini hissetmezsem
bedenim de
ben zaten ölmüşüm
hergünüm de.
gözlerimin yaşı diner mi
sensizlikte.
karanlık aydınlığa,
kavuşur mu
her beklediğim de.
seni aradım hep, olmadığın karanlık hayatımda, olmadın bir ışık yansımadın bir türlü sıcaklığınla, halbuki güneş'i verdim sana bende olmayan sensiz güneşi, her sabahta viran olur karanlıklar sensizlikte, umar beklemek bende idi bir türlü anlayamadı ruh'um....gelmeyeceğini...
tebrikler abla,yüreğine sağlık.
aşk ise,
sensiz neye yarar
bebeğim.
nefesini hissetmezsem
bedenim de
ben zaten ölmüşüm
hergünüm de.
gözlerimin yaşı diner mi
sensizlikte.
karanlık aydınlığa,
kavuşur mu
her beklediğim de.
içli şiir, güzel imada anlam almış
çok beğendim
menekşe hanım, yüreğine sağlık
tebrik ederim
saygılarımal
Ah şu sevdalar.Sevdalıları hep böyle karamsarlığa iter durur.Kavuşamamak bir sevdalı için oldukça zor bir durum.Hele kişi birde şair olunca.Dilerim yaşamındaki karanlık biter her günün aydınlıkla dolu olur.Kutlarım menekşe hanım.
____bir ışık da sen yak o karanlığa-
bir mum da sen tut ; gönüllerin ziyasına ortak ol...
Karanlık aydınlığa kavuşur mu ?
Menekşe Gülay kaleminden gülüş tadında aydınlık arzusunda mısralar. İnsan benliğinin terk edemediği ve edemeyeceği en güçlü yanı olan sevgi ve bu sevginin insana neler kazandırdığı, neler kaybettirdiğinin muhakemesi.
Aşk ile karanlığı aynı kefeye koyan ve her ikisine karşı da cephe alıp bir aydınlık bir huzur mücadelesi veren, bu mücadelede umudunu katiyen yitirmeden kendine gelip karşı koyma cesareti bulan bir yürek.
Karanlık aydınlığa kavuşur mu? Kavuşur elbet.....
Şair hem karanlığa sebep içinde ki o kavuşma tadı vermemiş aşkı gösterirken yine o karanlığa karşı sevgisiyle umutlarıyla baş kaldırmakta. Bir yandan gözyaşı dökerken bir yandanda beklemeyi ihmal etmeden, bu bekleyiş içinde de aşkın , aşka muhatap Mecnunun yokluğundan yakınarak karanlığını aydınlıkla bütünleştirmek ve o karanlıktan bir an evvel kurtulmak istiyor.
Aşk aşıksız ne işe yarar. Leyla olmasaydı Kays nasıl Mecnun olurdu. Şirin olmasaydı kavrulur muydu Ferhat ve Ferhat olmasaydı acı çeker miydi Şirin? O acı karanlığa iter miydi her lahza Aslıyı ve o karanlığın içinden bile sevgisine sarılıp bir aydınlık telaşına düşer miydi Kerem! Aşk aşıksız ne işe yarar. Karanlık aşk olmadan o isli düğümünden kurtulur mu?
ve umut dolu , özlem dolu bir aşk canlanıp dirilmezse karanlık aydınlığa kavuşur mu?
Şair içinde büyüyen karanlığa sebep aşkta ki nasipsizliğini gösterirken yine o karanlığı yenik düşürmediği, zayi etmediği aşk ile ışığa uzatıyor.....
Eğer umut aşkın refikalığını yapacak ve umut çileyi omuzlayıp yine aydın bir gayeye koşacaksa karanlık aydınlığa kavuşacaktır elbette.
Bu güzel ve esasında çileden çıkma gayretine de bir umut ışığı yakıp yol gösteren şiirin şairi Menekşe Gülay hanımefendiyi canu gönülden tebrik ediyor ; içindeki karanlıktan bir an evvel sıyrılıp srıldığı umuduyla sevdasıyla beraber aydınlığına kavuşmasını diliyorum.....
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
her karanlığın sonunda güzel bir aydınlık için güneş doğar.Hayatının güneşi her zaman yolunu ömrünü işıklatsın diliyorum.Mutluluklar diyarında biten güzel menekşeler seninle birlikte yürüsün,ömrünün sayfalarını aşk çiçekleri bezesin.Kutluyorum kalemini sevgili bacım.
Onun şiiri, taşların üstünde, birbirini takip eden damlalarını elmas parçalarına benzetmek istediğim o berrak suyun kenarında, benzeri ancak eski tablolarda görülen o büyük söğüt ağacının altında bir efsane perisinden daha şanlı, daha şairane bir şekilde oturan bir şiir gibi...
O tutkunun sembolü,O aşkın mısrası,O ihtirasın titreşimi,O, duru suyu ile hayatı anlatan sessiz bir göl kenarında görülebilen peri kızının şarkı söylerken çıkarabileceği sesin şiir karşılığını yazan bir şair O Menekşe Gülay...
yine sorgulayici dizelerin sevgili Menekse umarim kavusur karanlik aydinliga...tebrikler kalemine..sevgimle
Onsuz neye yarar aydınlık ki... Zaten olmayınca aşk ta olmaz ki... Tebrikler Menekşe Hanım... Güzel anlatılmış... Yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta