bir zindandayım
karanlıkta kaybolmuşum sanki,
uzakta bir ışık görüyorum
seviniyorum.
yanına gidiyorum
ışık sönüyor.
o ışığa ulaşamıyorum.
nasıl bir ışık bu.
beni aydınlatmasını istiyorum.
karanlık..
zifiri karanlık.
aydınlığı istiyorum.
nezaman aydınlanacak dünyam
Allahım.
kalbimde ki bu karanlık,
nezaman bitecek.
herzaman çaresiz olmak,
zavallı hissetmek,
tüm insanların kötü duyguları,
değil mi bunlar.
ben de kendimi kötü hissedenlerden
biriyim işte.
gördüğüm ışık beni yanıltıyor herzaman.
istediğine ulaşamamak,
yakaladığını hissetmek,
ama kaybetmek..
hep kaybeden ben mi olacağım.
karanlıklar gitsin artık üstümden.
yanan ışığı yakalamak istiyorum.
dünyamın aydınlanmasını,
karanlığın bitmesini istiyorum.
yeter artık karanlık,
seni istemiyorum.
git artık.
aydınlığı istiyorum.
Kayıt Tarihi : 18.4.2006 17:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Menekşe Gülay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/18/karanlik-94.jpg)
Manidar bi,r şiirdi.Rabbim beklediğiniz ve umduğunuz aydınlığa kavuştursun.
Selam ve dua ile.
yazan can yüreğe tebrikler...
TÜM YORUMLAR (2)