Aydınlığa öfkedir karanlık,
kinin ve ölümün rengidir.
Kusar ve kutsar ölümü,
yaşanılacak günlere karşı.
Halbuki ölüm, nasıl olsa gelecek,
önemli olan, aydınlıkta insan gibi yaşamak...
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Her şiirinizi okuduğumda yeni bir dünya keşfetmiş gibi ufkum genişliyor dost kalem,dost şair ,binkere var ol
karanlık...hayatın dokularına karışmış anlamlarıyla...
zihinde başlayan karanlığın adımlarıyla hayat yansıyan negatif zamanlar...
tebrikler Necat bey...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta