Aydınlığa öfkedir karanlık,
kinin ve ölümün rengidir.
Kusar ve kutsar ölümü,
yaşanılacak günlere karşı.
Halbuki ölüm, nasıl olsa gelecek,
önemli olan, aydınlıkta insan gibi yaşamak...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Her şiirinizi okuduğumda yeni bir dünya keşfetmiş gibi ufkum genişliyor dost kalem,dost şair ,binkere var ol
karanlık...hayatın dokularına karışmış anlamlarıyla...
zihinde başlayan karanlığın adımlarıyla hayat yansıyan negatif zamanlar...
tebrikler Necat bey...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta