Karanlik Şiiri - Ömer Altiok

Hasret yagmurlariyla islanan,
Bir gecenin tam ortasindayim...

Yol karanlik,
Sokak karanlik,
Gece karanlik...

Sevda martilarinin ucustugu,
Bir deniz kiyisindayim...

Sahil karanlik...
Deniz karanlik...
Ufuk karanlik...

Dalgalar uzaniyor ayaklarima,
Serin bir meltem esiyor üzerimden, kaygisiz...
Bir ezgi cikiyor dudaklarimdan, geceye inat!
Dudaklarimdan cikan son söz, yine 'Karanlik'.

Gecenin hüznünü duyuyorum,
Aklima her düsüsünde...
Seni ariyorum...
Cilekes sevdalarimin baharinda...
Ve sana sesleniyorum:
'Dog gönlüme artik, günes gibi ay gibi! ...
Dog ki gitsin artik üzerimden bu serseri Karanlik! '

(15.04.2003,Sali)