Karanlık Şiiri - Muhammet Yasir Gödek

Yalnız, ıssız, sessiz...
Karanlık çökmüş bu şehrin sokaklarına
Meydanlarda yürüyen gençlerin arasına
Bir bankın üzerinde oturan amcaya
Onları izleyen çocukça bakışlara...

Her şey karanlık, her şey bitik, her şey umutsuz
Dalından düşen yaprak misali hayaller
Doğmadan batacak olan güneşler
Ve gelecek...
Kaygıyla, acıyla yükselen...

Hayallerin zincirlendiği, iradelerin satın alındığı
Umudun, kimsesiz sokaklarda unutulduğu bir gelecek...
Ve karanlık...
Parklarda, meydanlarda, sokaklarda...