Karanlığın camını çerçevesini kırdım mahalle uykudaydı kimse duymadı, dilime yanık uzun hava dolandı ben sôyledim çocukluğum ağladı, sabaha kadar yaralarımı deştim nasılda unutmuşum kan tutar beni, tan yerinden iplik eğirdim ay hilaldi güneşte dôvdüm tavladım, düzelttim yaralarımı diktim.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta