Karanlık Şiiri - Ekrem Akgümüş

Akşam olur karanlıkla baş başa
Çıkar çıkar gelir dertler peş peşe
Hasret kaldık bir damlacık güneşe
Yaz belli değil güz belli değil.

Kınalı kekliğin kanadı kırık
Al kanlar akıyor yar bölük bülük
Heybesi nakışlı dipleri delik
Yürüyor varamıyor yol bölük bölük.

Bir elinde kalem bir elde kâğıt
Gözünde yaşları dilinde ağıt
Dalları gölge vermeyen bir söğüt
Yanıp yanıp kavruluyor bir yiğit.

Ne karanlık ne de güneşli vakit
Vakit yine aynı dünkü bu vakit
Uyur uyur uyuyamaz bir vakit
Vurulmuş yatıyor aslan bir yiğit.

Ay parlıyor karanlık bir gecede
Düğüm düğüm dudağımda hecede
Avaz avaz bağırırım gizlice
Ses belli değil yas belli değil.