16/04/2002 Ordu/Ünye
Gecenin esrarına bırakıyorum kendimi çoğu zaman
An be an muhabbet ediyorum onunla
Her şeyin içinde kaybolduğu ve herkesin içindeki...
Karanlık bile bazen ona uzunca bakınca kayboluyor
Bir çocuk görüyorum onda bir hayal belki ansızın
Onun içinden seçiyorum içimdekileri
Ne yaşadığımı gösteriyor sonra yol oluyor
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta