Karanlık Şiiri - Arzu Altun 2

Sesizliğin avucuna düşmüştü
Eşkiyadan sözleri...
Bunca söylenmesi gerekenler
Dil ucuna geldi,
Ve geri döndü...
Edebi kristaller
Namerdin diline düştü alfabeler
Ne ahlak kaldı ne edep
Bol keseden kıydı tümcelere
Na şan kaldı ne şeref
Sorsalar hani
Kurtuluşa erenler...
Hepsinin kafasında
Gözünde, dilinde
Harami sözler...
Ah şu tümceler yokmu
Hepsi karanlık yüreklerin elinde
Hayli harap...
Her biri sindiler köşelerine
Oksijene maruz kalmamış beyincikler
İtalik, koyu ve büyük puntolarla
Savaş açtılar güzelliklere
Edebi/ yat sustu
Şairler sustu
Yazarlar sustu
Asla Nebi gibi olamadılar
Sakladılar mahremi içlerinde
Güneşleri soldu, çiçekleri soldu...
Dünya karanlığa boğuldu