Karanlık Şiiri - Tayfun Taşdemir

Karanlık şehre yavaş yavaş çökünce
Güneş kaybolup ay kendini gösterince
Kimi refakatçi hastane köşesinde
Kimi cephede vatan için nöbette

Karanlık şehre yavaş yavaş çökünce
Minareden müminlere davet gelince
Hülyalarına amansızca girince
Benim ne demek istediğimi anlayacaksın

Karanlık şehre yavaş yavaş çökünce
Neden var olduğunu tefekkür et sessizce
Temizlenmeye vaktin olmayabilir
İsrafil'in Sura üfleme vakti gelince

Karanlık şehre yavaş yavaş çökünce
İnsanları izlerim dikkatlice
Ne için bu telaş, ne için bu gayret
Ebedî mi bu dünya, hayret

Karanlık şehre yavaş yavaş çökünce
Aklıma düşer çağı aydınlatan ses
Her başlayan biter, her gelen gider
Her yeni eskir, her taze bayatlar
Her güzel çirkinleşir, her yaşayan ölür
Ezeli ve ebedi olan sadece Allah’tır

19 Aralık 2021