Karanlık Şiiri - Recep Altunkaynak

KARANLIK
Telefonlar dokunmatik gelinler otomatik
Evlatlar doğmadan daha sempatik
Erkekler artık çantada keklik
Parmaklar yoruldu yoruldu baba

Saat dokuz demeden avrat kalkmıyor
Yorganın altından ayak sallıyor
Kahvaltı vermeden işe yolluyor
Sevgi saygı kırıldı kayboldu baba

Basamak kalmadı asansör evler
Masallarda kaldı yürekli devler
Çamur yok artık parkeli yerler
Toprak kokmuyor kokmuyor baba

Üç beş ağaç var piknik alnı
Binalarla kaplı geri kalanı
Diller ezber etmiş artık yalanı
Anlatmaya dilim varmıyor baba

Evlada dur demek suç olmuş burda
Kuzuyu yem diye atarlar kurda
Her yanım dağınık her yanım hurda
Rüşvetsiz işlemler olmuyor baba

Belgeler çek olmuş selam geçersiz
Yemek yiyer olduk yerli ve yersiz
Eskiler bu işe bilmem ne dersiz
Hayatta anlam kalmamış baba

Samimiyet bitmiş komşuluk ölü
Zapt etmek zor burda inan nan körü
Yürüye bilirsen bu yolu yürü
Yollar karanlık çıkmaz can baba
Recep altunkaynak