Karanlık Şiiri - Uğur Musab Şahin

Koyu bir karanlık çökmüş üstümüze,
Derin sessizliği, rüzgârın uğultusu bölüyor.
Bir de, gecenin kasveti basıyor göğsümüze
Onca yaşanacaklar, içimizde bir bir ölüyor.

Gündüz uykuya kanmış aylakçı köpeklerin
Uzaklardan havlama sesleri duyuluyor.
Patikalarda göz kırpıyor farları traktörlerin,
Işıkları sönmüş köyün, bütün köylü uyuyor.

Bir ben miyim, bu kocamış koca şehirde?
Uyuyamayan, birde duvarda ki gölgem mi?
San ki, dünyanın yükünü taşıyanlar üstümde,
Titreyen ışığın korkusu, duvarda gölgeler mi?

Dalgalar taşıyor uzaktan sahilin kumlarını,
Martılar şahit, yalaka balıkçı teknelerine.
Yanıp sönen deniz feneri aldı uykularımı,
Acımazlar mı uykusuz sabahı beklemelerime.
2022