Karanlık Şiiri - Karahan Ulusoy

Kapkaranlık etraf, her yer simsiyah.
Güneş mi kayboldu, ben mi kör oldum?
Nere bu meçhul yer, elimde silah?
Kendimi mi yoksa, elimle vurdum?

Sol yanımdan akan, ılık şey de ne?
Nedendir acıyor, kalbim böylesi?
Konuş ey karanlık, kim vurdu söyle?
Kim verdi katlime, intihar süsü?

Bağrımda gül vardı, bir nazlı nergiz,
Hani kokmuyorlar, solmuşlar niye?
Ben miydim toprağı? Ya Rab ne bu giz?
Nasıl bir bilinmez? Ne zor bilmece?

Ciğerimi yakan, bu ızdırap ne?
Ölmedim mi ben, yaşıyor muyum?
Kaynayıp fışkıran, eskimiş köhne
Zehirden serabı, kusuyor muyum?