Gün doğmuyor ki göreyim,seherde tan yerini
Görmek istiyorum kızıllığın içindeki,sarı alevi
Bıktım,usandım,yıldım
Karanlığı görmekten...
Hep saklıyor pervasızca
Dikenli tellere sarıp,sarmalayıp
Dokundurtmuyor hayasızca
Gecenin ayazında,korkmus ,usumus,
Kimsesiz,hayalsiz kalmış
Duygulara.
Yıldızlara bıle uzak tutuyor
Göz kırptırıyor,alay edercesine
Kara bulutlara sarılmış
Mehtap.
Yüreğini catlattı,ürküttü şimşeklerin hışmından
Yıldırımlarına hedef etti.....
Yinede silemedi ki
Geçmişi karanlığın ardından
Fırtınalarını koparsanda o arsız heybetınden
Bıktım artık.....
Senin o karayüzünü görmekten
KARANLIK...
***ZEHRA***15.7....
Kayıt Tarihi : 20.4.2021 03:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar Zehra hanım.
TÜM YORUMLAR (1)