Karanlık Şiiri - Dilaver Öztürk

Karanlığa sen diye yazdım
İhanetin adını,unutmasın ihanet diye
Üzerine bir çakmak ateş attım yandı.
Oturup köşeye seyrettim sensizliği

Karanlığa sensizlik diye yazdım
Sevginin adını, unutmasın sevgi diye
Üzerine bir fincan gözyaşı döktüm açtı
Açtı yine bahçemde çiçekler
Oturup köşeye seyrettim seni.

Karanlığa bir yalnızlık bıraktım
Kalabalıklarda tekilleşen yüreklere
Tekelleşen dünyaya inat.
Bir sahte olmayan ben koydum
Sahte maske fason kişiliklere inat

Karanlığa bir gül diktim
Güneşsiz açsın kadife kırmızı diye
Ama diken oldu karanlık içinde
Kıpkırmızı kandı gül diye topladıklarım

Karanlığa bir aşk hediye ettim
Karanlıktan döndü tüm ümitler
Ve gece yine karanlığa vardı
Bir gemi yine karanliga dümen attı
Karanlıkta ağladı rıhtımdakiler.
Karanlık karanlığa ağladı bu gece de
Karanlık karanlık için yine yaslar bağladı
Karanlık senin için karanlıkta öldü.