Karanlık Şiiri - Serhat Fidan

Gerçeklik kavramları anlamlarını yitirirken
Bu küçük dünyada
İnanamıyorum yaşadıklarımıza
Gerçekten çok hayallere benziyor yaşadıklarımız yaşattırdıklarımız

Toz pembe bir hayalden
Zifiri karanlığa düşüverdi hayatım
Kimse bilmeden
Kimse duymadan...

Umutlarım ;
Hayallerim;
Sevgilerim
Sevmelerim
Neşem
Yalnızlığım
Gerçeklik adına ne yaşıyorsam
Suikaste uğramış gibi
Hepsi öldürüldü

Şimdilerde başı bozuk yolları aşındırıyorum
Anlatmak isteyip susmak susturulmak
Haykırmak isteyip lal olmak
Anlatamamak ne acı
Çaresizlik ne büyük bir yıkım
Ne kötü bir şeymiş aydınlıktan karanlığa düşmek...

Avare avere dolaşıyorum bir uçurumda
Ölümün kıyısında
Ölmek isteyipte Ölememek
Nefes almak isteyip alamamak..
Ölüm o kadar çok tatlı geliyor ki
Bütün ızdıraplarımdan kurtulmak fikri
Karanlık dünyama bir güneşin doğuşuna benziyor