Işıkları söner odalarımın
Arası boş kalır kollarımın
Mateme mahkûm sensizliğim
Yar ilacım,ilaç kolların
Yangınlar çıkar hasretinde
Ağlar çocuklar sensizliğe
Yolunda çiçekler ekerim
Muhtacım mum ışığı bakışına
Dönüşüne mahkum mutluluğum
Sensiz harâp varlığım
Sen, baharım kışım
Işıldayan nağmeler seninle,
Sanki elimde sazım
Kayıt Tarihi : 21.2.2020 00:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!