Karanlık Şiiri - Murat Çeri

Karanlık karanlık hep karanlık
Ne bir ışık yükseliyor ruhumdan göğe
Ne huzur buluyorum bir anlık
Nedir ki sebeb yaşamaya ve ölmeye
Karanlık karanlık hep karanlık

Her bir karanlık gecenin istilacıları
Kediler köpekler gölgeler ve cinler
Kaçış yok karanlıkta bırakıp acıları
Saçlarım öylece rüzgarlarda inler
Her bir karanlık gecenin istilacıları

Sol şakağımda ince zarif bir sızı
Kadın gibi yavaşça çeker beni kendine
Kalbim bilinmez çöllerin en ıssızı
İşte ölüm gibi sadık kaldı vaadine
Sol şakağımda ince zarif bir sızı

Hangi günahı taşır bu karanlık sokaklar
Bir iç çekişten acıdan merhametten uzak
Kimbilir hangi kahpelerin sırrını saklar
Bana ben kadar yakın bana ben kadar uzak
Hangi günahı taşır bu karanlık sokaklar

Çekilin yerim izbe kuytu köşeler
Hala mı güneş bekler perdesi çekik evler
Bir mahkum tutkuyla toprağı eşeler
Yükseliyor karanlık yükseliyor alevler
Çekilin yerim izbe kuytu köşeler