Ben onun şehrinde ki arka sokaklarım,
Yolunun hiç düşmediği.
Çocukluğunun unutulmuş anılarıyım
Hani o ilk kalemi, ilk önlüğü.
Hatırlamakla vakit kaybetmeyeceği.
Attığı adımların iziyim,
Geriye dönüp bakmasına gerek duymadığı.
Ben onda ki karanlık tarafım,
Aydınlığa çıkmak için çabaladığı karanlık.
Kayıt Tarihi : 25.3.2019 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!