Karanlık Şiiri - Fatih Babalık 2

Sensiz sokaklar alır beni her gece koynuna.
Kimsesiz rüyalarım hasrettir yine sana.
Hiç kalmışlar dünyasına sahibim yıllardır,
Yüreğim kapkaranlık, biraz ışığını göster bana.

Gözlerim sonsuz nöbetlerdedir seni görmek uğruna.
Binlerce haykırış yeter miydi beni duymana.
Sensizlikler dünyasının sesiyim yıllardır,
Yüreğim hep karanlık, kör kuyuları adadın bana.

Mutluluğumu sakladım bilinmeyen zamanlarına.
Umutlarım haber bekler ulaşmak için diyarına.
Adı konmamış dünyaların bekçisiyim yıllardır,
Yüreğim kor karanlık, sensiz alevler arkadaştır bana.

Yokluğunda alınan nefesler simsiyah karanlık.
Ahlara vahlara el konulmuş, bırakmaz ki karanlık.
Aşkın için koşulsuz kabul edilmiştir bu dünya yıllardır,
Karanlık, kapkaranlık, hep karanlık, kor karanlık.