Sessizliğinde çocukluğum hapis kalır
Nolursun bir ses ver
Bir ses ver şu gönlüme
Jilet gibi keskin sözlerinle yeterince kanar tüm yaralarım
Senin sessizliğin koca evrende
Tek başına kalmaktan beter bişeyler
Karanlıktan korkan bi çocuktum ben
Beni karanlıklara koma
Sesini duymadığım her yer öyle karanlık!
Kayıt Tarihi : 21.11.2018 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!