Karanlık Şiiri - İsa Kaya

belki senin de gölge boyunu uzatmıştır
batarken güneşin

ufka bakıp
kaybolmuştur umudun

mendil koleksiyonu yapmıştır kimbilir
terke layık limanın

hatırasıyla gömülmüştür gemiler
aşk çukurunda

saçlarına kar yerine ak düşüp
yastık altı biriktiriyordur ellerin
düş yerine

umudun para etmiyordur belki de
pula dönmüştür sözlerin

oysa bir avuç yıldız ile
yarım bir ay
yetecekti ikimize

bak,

karanlıktan başka ne kaldı
gece gözlü göğünde..