SAMSUN / ÇARŞAMBA - 22.01.1998
Gündüzler ve gecelerin arasında, tam ortasında bir yer var, yalnız insanların sığındığı,
karanlık, sessiz, kimsesiz…
Yaşam ile ölüm arasındaki ince çizgi orası. Bedeniniz değil ruhunuz ölüyor. ..
Hala bir şeyler aramaktayız orada. Belki de kendimizi arıyoruz.
Bu gece çok karanlık bu şehir, elimi tutan kimse olmadığı gibi yolumu da kaybettim.
Issızlığın içinde kayboldum. Aradığım şey sensin, yani kendim.
Oysa karanlık sıkı sıkı sarmaya başladı beni. Git gide yok oluyorumdur belki.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta