Karanlık ağır gelir bazısına
Bir ten bir soluk arar nefes
Kiminin üstünde libas durur
Kiminin ise kafes!
Kayıt Tarihi : 21.7.2017 05:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sokak lambalarıda söndü.. ;)
![Kasabanın Cadısı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/21/karanlik-473.jpg)
Hele kışın...
Kar ve gece; savaşırlar mı, sevişirler mi, belli değil...
Mesela önce gece çökmüşse manzarama, telaşlı bir sevgili gibi kar gelir peşinden...
Önce usul usul düşer, sevdiceğinin koynuna...
Bazen de solukları hızlanır, yırtar kulaklarımı...
Oysa gece tüm ağırlıyla susarken, kar da tüm gayretiyle, köşe bucak sarmaya, aydınlatmaya çalışır, inatla...
Kim kazanır dersin...
Bence ikisi de...
Çünkü...
Birbirleri için ne kadar, giyinop doyunsalar da...
Kar da... Kar/anlık da... anlıktır...
Ne alaka dersen... bilmem... belki yine kar vardır, manzaramda...
Nasıl da özlemişim "Tatlı Cadı"mı...
Her nerede olursam olayım,
Her daim sevgimde olacaksın...
TÜM YORUMLAR (4)