Karanlık Şiiri - Sude Kayışkan

Hepimiz yanıyoruz ama etraf karanlık,
Giden gelmez kuraldır bu artık.
Beklemekten söz etmeyin bana,
Ne gemiye inanırım ne de limana.

En güzeli güvenmek şu hayatta,
Güven duygusu huzur veriyor insana hangi çıkmazda olursa.
Dayanmak gerekiyor bir ağaca fakat köklü bir ağaca,
Nice fırtınaların deviremediği köklü dostluklara veya sana.

Ve şimdi yalnızlıktan korkmuyorum yanlış anlaşılmaktan da,
Paylaşıyorum alabildiğine güzellikleri kıymet bilen insanlarla.
Anlamak zordur bir insanı çıkarın olmadığında,
Farklı zamanların aynı hatalarını insanlık tekrarlasa da.

Sen dursan da döner dünya,
Anlamı yok keyif almadıktan sonra.
Bekleme kimseyi fakat unutma,
Gelen gideni aratır, giden akıldan çıkmadıkça.