Bu özlem öyle büyük ki
Ne cam kaldı ne çerçeve,
Odamda elektrikler hep kesik,
Duvarlarım is tutmuş.
Ama ne zaman küçük, sevimli bir çocuk görsem,
Gülüşünü getirir bana saniyelik.
Kayıt Tarihi : 6.6.2016 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cengiz Temek](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/06/karanlik-452.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!