Karanlık Şiiri - Furkan Boztaş

Neden neden diye
Sorular var kafamda,
Yalnızlık ve kalemin yanımda,
Ümit ediyorum,
Sevdiklerimi
Sevginin sıcaklığını,
Özlüyorum...
Ne sen gelirsin diye,
Ne de gidenlerin,
Yolunu gözlüyorum...
Ben yeterim bir başıma,
Tek sevdam yalnızlık olsun,
Ne dertler eksik ne de fazla,
Gecemde sessiz olsun,
O bana yeter...
İstemem sevgi doluda
Olsa bir kalp daha...
Bu kalp de alışır,
Her şey gibi yokluğuna.
Üzülmeye değmez,
Gidenin ardından...
Ne var sanki yalnız yürürken,
Gizlice karanlık sokak aralarından,
Kim düşleyecek seni,
Mavi denizler de bir gemide,
Yalnız yol alırken sessizce...