Şu; zift gibi karanlık, ıssız, amansız, gece
Tutup kolundan yine yalnızlığı getirecek
Sen susunca anladım yalanmış her hece
Bir yokluğun bir de karanlık tek gerçek.
Kör olası karanlık, sanki yalnızlığa kırbaç
Yokluğun bana soğuk beton kadar yabancı,
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta