-babama mektup-
mavi boncuk astım yanındaki ağaca
serçeleri seversin sen
adak ağaçlarını da
hayata erken başladın
çocuk düşlerin savaşta
şiir arka bahçen
aşka geç kaldın baba
hem uzaksın
hem yakın
kış tutkunu bir ayrılık gibi
acıdır artık adın
ocaklar böyle söndü
indi kepenkler
gittiğinden beri
dişleri döküldü sancağın
yüzünde
bir soru işareti:
“sokak neden virane? ”
uzuyor buzlu günler
beni sorma hiç!
ilmek atıyorum
zamana sinsice yuvalanan
takvim halkalarına
tökezledim
düştüm
kalktım
biliyor musun
karanlığa alışamadım hâlâ…
(3 Eylül 2014)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 3.9.2014 11:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
3 Eylül 2005'te vefat eden sevgili babam A.Muzaffer Bulgulu'nun anısına...
TÜM YORUMLAR (6)