Karanlık Şiiri - Eren Dağ

Soğuk üşüyor bir nefesine hasret bedenim
Karanlıkları çekiyorum uzerime
Kat kat bürünüyorum simsiyah geceye
Aradan oldukça zaman geçti ama
Ne seni unutabildi bu kalbim
Nede seninle olduğum anlardaki gülümsemeni

Bilmiyorum neydi seni benden alan
Çok mu geç kaldım gerçekten sana
Sahi şimdi milyonlarca kez
Seni seviyorum desem diz çöküp
Af dilesem hiç bir şeyi değiştirmez mi
Bu sihirli kelimeler seni bana vermez miRuhum sana öyle bağlı ki hep sen

Her yer sen dilimde gönlüm de sen
Senin adın bi saniye düşmedi
Seni anıyorum sevgilim o siyah
Kapkara insanı bir bakışın ile
Delip geçen gözlerini
Omuzlarına düşen o mis kokulu
Siyah düz saçlarını

Belki bir gün gelecek belki bir dukkan
Yada bir kafe olur mu olur kim bilir
Cadde kenarında ansızın karşıma çıkacaksın
Önce gözlerin gözlerime değecek
Ve dudaklarında bir gülümseme