Karanlık Şiiri - Yusuf Karataş 2

Yakarıyorum,
Belki kaçıncı kez sel oluyor
Durmak bilmez gözyaşlarım.
Bir acı saplanıyor kalbime,
Anlamsız mısralarla anlam kazanıyor bakışlarım.
Koşuyorum,
Bitmek bilmez kimsesiz sokaklarda.
Belki kaçıncı kez yürüyorum,
Gözlerinde gördüğüm
Dar ve karanlık koridorlarda.
Biliyorum,
Geçmek bilmez yıllar,
Aslında sudan hızlı akıp gidiyor.
Biliyorum,her her nefeste Azrail,
Bir adım daha yaklaşıyor.
Hissediyorum,
Tenimdeki derin ürpertiyi,
Ölümün soğuğu, yaşamın tedirginliği.
Yakarıyorum,
Ve yalvarıyorum binlerce defa,
Ne olur görünmesin karanlık bir kez daha.