Sen hep karanlığı sevdiğini söylerdin
Belki de bunun için kapadın gözlerini benim aydınlığıma
Görmezlikten geldin sevdamı
Haklıymışsın;
Karanlık saklıyormuş aydınlığın sırlarını
Aydınlıkta bakmamalıymışsın aynaya
Çünkü o hep doğruyu söylermiş..
Şimdilerde karanlıkta bakıyorum aynaya
Daha kolay oluyor kendimi kandırmak
Yalnız karanlıkta da belli olan bir şey var
Seni uğurlamak kolay da,
Sensizlik bırakmıyor yakamı! ! !
Kayıt Tarihi : 17.12.2003 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim gördüğüm şehirsin/Dön artık!
Kâlesizce bulutlardan kopup gelen
Ve ağacın yaprağına sığınan damlayım
Belki güneşte buharlaşıp kaybolacağım
Belki de deli bir rüzgara kapılıp
Yerlerde dağılacağım
Bir tek sen, sen kurtarırısın beni
Güneş eritmeden
Rüzgar toprağa düşürmeden
Tut avuçlarında ne olur bırakma
Sakın ağlama, ağlarsan düşerim belki
Sakla deniz gözlerinde sakla beni
Korkar oldum gecelerden
Korkar oldum zifiri karanlıktan,
Gözlerimin önünde dolaşan hayallerden
Düşüncelerimle cihat halindeyim
Dipsiz bir kuyunun içinde
Azat edilmeyi bekleyen duygularım
Biçare, çaresizce aydınlığı arayan
Mahzende şarap şişesinde tutsak
Sarhoş duygularım.
Gel artık! sen kokuyor buraları
Gel artık! Sensiz ıssız bu şehir
Herkes seni soruyor
Sensiz soğuk, üşüyor bu şehir
Gel gör ki deniz gözlüm
Arkana bile bakmadan,
Bırakıp gittiğin, bu yürek
Hala yangın,hala sevdalı
Seni bekliyor.
Hicabi Ceylan
TÜM YORUMLAR (1)