Karanlık Şiiri - Hüseyin Nihal Atsız

Hüseyin Nihal Atsız
53

ŞİİR


793

TAKİPÇİ

Karanlık

Son ışık söneli nice zamandır;
Rüyalar! Yeniden önüme düşün!
Yardan ayrı geçen uzun yıllarda,
Hülyası bulunmaz bir anlık düşün.

Yayını kalbime Ayzıt asalı,
Başka bir eldenim katı yasalı.
Burda koskoca bir gönül masalı
Kaybolur içinde bir damla yaşın.

Aşk için verince bu kadar emek,
Varlıktan sıyrılıp ruh olmak gerek.
Ey zaman, ey dünya! Geri gelmemek
Üzere sizlerde benimle koşun! ..

20/21 Ekim 1945

Hüseyin Nihal Atsız
Kayıt Tarihi : 14.7.2000 11:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Perihan Pehlivan
    Perihan Pehlivan

    güzel şiirlerinden birini daha okumak güzel

    Cevap Yaz
  • Cihat Şahin
    Cihat Şahin

    Gına geldi aşk denilen masaldan
    Kalp korkuyor sevda adlı o saldan
    Bahseden yok muhabbet-i yasal'dan
    Fıtrata dön ey insanlık fıtrata!

    Herkese hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.

    Cevap Yaz
  • Hikmet Çiftçi
    Hikmet Çiftçi

    AY IŞIĞIMIZ

    Mitler, mitolojiler bir milletin özünü, ruhunu, temelini oluşturan kültür ve inanç nüveleridir.
    Yüzyıllar boyunca unutulmayan, unutulamayan kimlik, varlık, millilik taşlarıdır.
    Ancak şurası da bir gerçek ki, zaman içerisinde farklı coğrafyalara varıldıkça ve farklı kültürlerle, inançlarla karşılaşıldıkça karşılıklı etkileşim içinde olmamak mümkün değil.
    Bizim kültürümüz de bu etkileşimle yeniden şekillenmiş, yeniden bir kültür bütünlüğü oluşturmuştur.
    Kısa açıklamamın sebebi, “AYZIT” kültünden, efsanesinden, inancından, sembolünden kısaca bahsetmek içindi.
    .
    “AFRODİT” desem, “EROS” desem pek çoğumuz mutlaka biliriz. En azından ‘güzellik, aşk, bereket, savaş, seks’ tanrıçası olduğunu hatırlarız.
    .
    Tanrıçaların hemen hepsi ‘ışık’la ilgilidir.
    Bu da ‘Güneş Kültü’nün temelinde vardır.
    .
    Ayzıt, ay ışığı, ay parlaklığı anlamımdadır.
    İştar- star- yıldız:
    İştar/İnanna’nın sembolü ‘Venüs’tür.
    .
    Biraz daha gerilere, milattan önceki yüz yıllara gidecek olursak “İŞTAR / İNANNA”yı hatırlamayız. Hatırlamamız da gayet normaldir. Ta Sümerlere kadar uzanan ‘kült’tür, bu tanrıça.
    Ancak “AYZIT” tamamen bize, Türk milletine, geçmişten günümüze getirmemiz gereken öz kültümüzdür.
    Ne yazık ki, bilmeyiz.
    Unutulmuştur veya unutturulmuştur.

    Diğer tanrıçaların sembolik resimleri ya yarı çıplak veya tamamen çıplaktır. Seksapelidir.
    Bizim Ayzıt’ımız giyimli, iffetli görünüşte resmedilmiştir. Zira Ayzıt, aynı zamanda doğurganlığı, iffetliliği, dürüstlüğü temsil eder.
    Diğerlerinde eşler çoktur.

    Afrodit, yarı insan, yarı tanrıçadır.
    İnsan şeklinde hayal edilmiştir.

    Atsız’a göre “ışık” sönmüştür.
    Doğrudur. Ayzıt’ımız, ay ışığımız sönmüş, söndürülmüştür. Mecazi anlamda ömür tamamlanmıştır.
    Ayzıt, aşk okunu kalbe saplamış, ne yazık ki başka bir katı yasa bu aşka izin vermemiş.
    .
    Değerli şairimiz Nihal Atsız’ın ruhu şâd, mekânı cennet olsun.
    Saygıyla…

    Hikmet Çiftçi
    05 Ekim 2021

    Cevap Yaz
  • Naki Aydoğan
    Naki Aydoğan

    Toprağı yolu inşa eden
    Yolunun yolcusu insan
    Toplumu ruhu giyinir
    İnsanlığı başı eder, Atsız

    Cevap Yaz
  • Bekir Hırlakoğlu
    Bekir Hırlakoğlu

    yüce RABBİM mekanını cennet eylesin ATSIZ ATAM

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (7)

Hüseyin Nihal Atsız