Karanlık Şiiri - Oğuzhan Yarışçı

Rüzgar boğazıma demirden pençe
Bu geceler beni birden boğacak
Bulutlar gönlüme dert yükledikçe
Mahmur gözlerime yağmur yağacak

Yıldızlar seçilmez, ay bile sönük
Kurşun bir karanlık payıma düşen
Hayat gözü kanlı, doyumsuz sülük
Ben öldükçe gün gün etimi deşen

Güneş mi şu doğan? Sarı, yuvarlak
Neden artık müjde vermiyor bana?
Çok mu zor sadece sevdaya dalmak
Unutup herşeyi koyup bir yana

Artık yaman dağlar bile yalancı
Yok mudur? İnansam bir çift sözüne
İstersen deli de ister dilenci
Alemlere uçsam, baksam gözüne

Hayaller düşlesen, mutlu yarına
Hüzünden duvarlar keser yolunu
Toprak basar mı ki yanık bağrına?
Yıllardır görmemiş garip oğlunu

Aşktan yana değse yazmıyor kalem
Kararmış gönüller aşkı ne yapsın
Bana kimsecikler sarılmaz madem
Bembeyaz kefenler sarılıp öpsün