Karanlık Şiiri - Harun Kıdı

Karaydı gözlerim günahlarım kadar kara,
Ne açık denizlerde sığınacak liman,
Ne ışığı kaybetmişlere aydınlık,
Sessiz ve korkulu geceler kadar kara,
Bulutlar toplanır nisanın üzerine,
Baharla ışıldar maviye çalan gökyüzü,
Ve gözlerim nisana siyah perde,
Kışla gelen kar şehirlere beyaz gelinlik,
Ortasında soğuk ve titrek gece,
Ve gözlerim beyazına düşen karanlık,
Bu yüzden bakışlarımda buz kesilir yürekler.
Ne Yakub’un gözyaşını dindirir,
Ne Mısır’a sultanını buldurur,
Gözlerim zindan değil bir karanlık kuyu,
Kervansız çöllerde unutturur Yusuf’u
Karaydı gözlerim Züleyha’nın bahtı kadar kara.
İs tutmuş bir lamba misali gözlerim,
Aydınlığa gölge düşürür her biri,
Ve bu yüzden bakışları değmesin kimsenin,
Işığa âşık pervanelerin bile kefeni.
Karaydı gözlerim günahlarım kadar kara…

11.04.2014
Bursa