karanlık,
farların ucunda
yırtılarak bölünüyor...
karanlık,
yolların ardında
yol aldıkça koyulaşıyordu...
karanlık,
farların dışında
üzerime saldırıyor....
karanlık,
umutların ardında
kayboldukça koyulaşıyordu...
karanlık,
koyulaştıkça
doğacak güneşin
farları kapatacağı yaklaşıyordu...
Fikret Turhan-Yalova,
24.03.2014
Kayıt Tarihi : 24.3.2014 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!