Karanlık Şiiri - Edip Onar

Nasıl olsa duyardın
Belki birkaç gün
Beklide asırlar sonra
Toprağın bağrında
Uyumuş vaziyette
Sesim çığlığında kaybolurken
Yıldırımlarda kaybolur
Ve ilk ışınla giderdim
Sonu olmayan yollarda
Ansızın dinlenmeye kalsam
Titretir bütün bedenimi
O burkan yüreğimden
Git değişini
Birkaç deprem
Olurdu beynimde
Ve tusnamiye kapılır
Henüz kurmaktan korktuğum
İçini senle doldurduğum
Bütün hayallerim
Kendime değil
Sana üzüldüm şimdi
Yüzme bilmezmişsin
Kopunca hayallerimden
Nasıl bir şeysin
Bırakıp gitsem
Öylece batarsın
Tıpkı içinde olmadığın
Ben gibi
Biraz ben mi oldun
Olma
Razı olur muyum sandın
Ey insafsız
Topluyorum seni
Hayallerimden beynimde
Henüz koy vermemiş
Yüreğimden
Mutlu musun şimdi
Seni bilmem ama ben
Boş ver
Biliyorum takmazsın sen
Bir bunu anladım
Birde git deyişini
İkisine de alıştım
Alışamadığım bir şey var
Tıpkı sana benziyor
KARANLIK…