Karanlığın ağırlığı bastırdı,
Zora girdi alınmıyor tek nefes…
Azgın zalim mazlum gençler astırdı,
Her yer oldu demir çember kör kafes…
Nefret küpü yaşatıyor vahşeti,
Her köşede görüyoruz dehşeti,
Kökten yalan satılmışın manşeti,
Dil yutulmuş ne hareket ne bir ses…
Bangır bangır yalan sardı dört yanı,
Fitne fesat kaynatıyor kazanı,
Kirli eller boğuyor mert insanı,
Tehlikede gösterilen her adres…
Dul can eşler çoğu çocuk babasız,
Nice mutfak kaldı aşsız çorbasız,
Zengin oldu hırsız arsız çabasız,
Yaşamaya koymuyorlar bir heves…
Cantekin der; kopmuş zulüm zinciri,
İnsan harcar her gün insan taciri,
Yuvalara dikiyorlar inciri,
Köşe döndü her vicdansız her teres…
1983
Kayıt Tarihi : 23.2.2018 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!