Korkuyorum ve de sessizce aglıyorum karanlık hücremde,
Ve aglıyorum sessiz ce kimsenin olmadıgı yıkık hayellerimde
Gözlerimden yaşların yerine kanlar boşalıyor artık
Bir bardak suda eriyen tuz misali yok oluyordu düşlerim
İstemiyorum artık seni ve senden kalanlari
icimdekiler coktan bitti sana olan sevdam tükendi
Cıkmak istemiyorum artık karanlık hücremden
Kırılmaktan korkuyorum yine beni kırmandan ve acımasızca kullanmandan..
Kayıt Tarihi : 3.10.2003 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!