Karanlık Şiiri - Metin Yurtsever

Uzaklara bakıyorum geceye
Sarmış her yanı karanlık
Yakınlarda mum alevi gibi
Aydınlıklar var
Bir yanıp bir sönüyor
Toplanıp bir araya
Karanlığı aydınlatamıyorlar
Karanlıkta kaybolup gidiyorlar
Tıpkı benim gönlüm gibi..
Uzaklardan çevirip gözlerimi
İçime bakıyorum
Kara kapkaranlık
Ne tadı var hayatın ne tuzu
Ne amacı var ne hedefi
Ne bir aydınlığı
Kararmadan önce böyle gönlüm
Bir melek kanatlarıyla
Getirmişti ışığı yüreğime
Koştum tutmak için onu yüreğimde
Korkup kaçtı getirdiği aydınlığı ile
Yine karanlıklar içindeyim İşte
Her insanın dile getiremediği
Sonsuzluğun
Ölümün
Başlangıcımı bu yoksa
Karanlık yüreğimde