Karanlık Şiiri - Bahat Sever

Karanlık..Evet en umutsuz zamanın kervanlar
besleyen siyah tütsü ırmağı.Hadi beni de al.Yorgunsamda al,götür.
Evet evet sen bilirsin beni hangi hüzün ırmağına götüreceğini.

Size gelince; Herşey -yoktu-
Bir sabah başlıyordu yaşam olmalar
Tanrıyla insanlar arasında
Kutsallıklar ve mutlak doğrular vardı
Ve herşeye yetiyordu
Birde kendinden zaman yitirmeler
Bazen cüce hissetmeler..
Yitirmek kötüydü
Yitmemek için hiç sebep yoktu
Tandır ateşiyle yanan bedenim
Hiçbir ayine sığmıyor şimdi
Şimdi tüm yanlızlıkları
Tüm kutsallıkları
Tüm mutlak doğruları
Aşka adıyorum
Başkalaşmadan aşka...