Karanlık Şiiri - Şenol Özcan

Kardeşlerim;
sarı sinsi ve kancık gözlere aldanıp da
Düşerseniz sizi götürdüğü dipsiz kuyuya
Ansızın sırtınıza bıçaklar saplanabilir.
Ne acıları vardır etinizi dağlayan silahların
Ne korkusu ölmenin
Yaralandığımız yer,
Peşinden sürüklendiğimiz gözlerin kahpeliğidir.
Ne varsa onlardan içimize sızıp giren
Bir nehir gibi gümbür gümbür akıp gitmiştir
En karanlık yerlerimizden
Şimdi rahmin kadar karanlıktır
Sana beslenen ümitlerim...