Kanatları kırık burada şu an olduğum yerde ağaçların. Ve kendimi kesik bir dal gibi hissediyorum olduğum yerde. Kalbimde dehşet bir keder, gözlerimi kapatıp seni düşünüyorum. Paketimde tek bir sigara yakılmayı bekliyor. Sensizliğe mahkum edilirsem eğer hasretin beni duman edecek. Ve ben açarcasına mazgalları yalvarır bir gözle bakacağım yüreğimin sonsuz karanlığına. Bir ıslık peydah edip dilimin ucuna avare gezemem ben sokaklarda. Martılar uykusuzluklarımı basacak belki uykularımı tatlı bir yarasa gözlerime vuracak kanatları ve ödülü acıları ekmek olacak yüreğime. Gözlerim deli deli bakıyor olduğum yerde hiç olmamış yasaklanmış bir ıslığa, hasretin deli deli yakacak ve felaketim olacak bu vakitli vakitsiz bastıran keder.. Dağların diğer yanı gibi şu an bu yazıyı yazan elimin bir yüzü ve ağlamak ayıp değil işin kötüsü. Sevgilim ellerimi tut bastırdı alaca bulaca bir soğuk ve alabildiğine koyuluk..
Emre Yavuz 2Kayıt Tarihi : 13.2.2015 13:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Yavuz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/13/karanlik-293.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!