Karanlık Şiiri - Beynur Yılmaz

Gece Karası Yalnızlık

İçimde bir acı Melodi, ağlıyor sanki,
Yukarıya bakıyorum, Bulutlar uzağımda.
İçimde hiç bilmediğim vee yabancı bir acı.
İnadına baktığım sahil her günden daha karanlık...

Bir bakıyorum varım gecede, bir bakıyorum yok oluvermiş gölgem.
Kalbimi kıranlar, kalbimi kırdıklarının farkında bile değil oysa...
Ben kiç için üzülüyorum bilmiyorum.Nereye yürüdüğümü bilmediğim gibi.
Bilmediğim gecede kayboluşlarımda sana yürüdüğümü düşünüyorum salakça.

Yılın ilk şiirini yazdığım saatteyim.
Sokaklarda titreyen aç köpekler dışında kimseler yok.
Tüm şehir yeni bir yılı karşılamak için bir yerlerde.
Cebimde ya şarap alacak, yada karnımı doyuracak kadar para var.
Aldırmıyorum kara ayaz, kara soğuk, kara yalnız geceme Yürüyorum.
Yorgun ayaklarım bir ömür seni görmeye götürüyor beni... yada ölmeye
Yılın ilk saatlerimdeyim,herşey eksik kalmış ve bir ömür eksik kalacak gibi.
Kendini bilmeyen bir hüzün gecemde derin acı, derin yalnız ve olabildiğince soğuk..

İçimde acı bir şarkı, ağlatıyor beni...
Gökyüzüne bakıyorum karanlık,
denize bakıyorum daha da karanlık...