Karanlık Şiiri - Muhammed Kaçmaz

Kazanmak için ekmek parası
İşledi ciğerlerine kömür karası
Ne haldeydin kimse görmedi seni
Ta ki verdikten sonra son nefesini
Çocuklar aç kalmasın diye
Girdin kapkaranlık deliğe
Lakin nerden bileceksin seni yutacak
Bir anda alıp seni sonsuzluğa atacak
Kimse görmedi çırpınışını
Nasırlaşmış tırnaklarını
Derin derin nefes alışını
Karanlıktaki gözlerin ışığını
Şimdi bak eller dua dua açılmış
Herkeste bir umut var
Ama yürekler dağlanmış
Ne beyhude bekleyiş
Gözler çoktan kapanmış

Karanlık umut ver bana
Karanlık madencimi ver bana