Karanlık Şiiri - Mehmet Ali Esen

karanlık, her daim korkutucu olmuştur. her kürpe çocuğun gözünde. esir almıştır, mutlak gözdeki aydınlığı, feri, zindeliği. karanlık yutkundur, ideallerini,, bembeyaz hayallerini, geleceğini, ferdasını yutmuştur, küçük çocukların... masaların kısa olmasına neden olmuştur ve uçsuz bucaksız, sonsuz gecelere hükm etmiştir, her çocuğun rüyasını siyah kılmıştır... mechullerin sığınağı olmuş, bütün kötülerin gizlenmesine yataklık etmiştir....

adına yaraşır bir şekilde kalmıştır karanlık. sapmamıştır adından, yolundan renginden. ve kararlı olmuştur, sarsılmaz bir duruşa sahip,, gecelerde kuytu kenar köşelerde, kötü kalplerde çözülmesi her daim olanaksız renge bulanmıştır...
gizin gamzelerine saklanmış esrarla telafüz edilmiş,,edilecektir karanlık...

bilmemezliktir karanlık, felakın çıkmaz sokağı
ferdayı bilmemektir, gecelerin sabıkasız kaçağı
herşeyi elinden alınmaktır, karanlık
tıkpı yurtsuz, özü yitik, kültürü boş ağızlarda, kimliksiz olmaktır.
davarı, tarlası duman olmuş, dağ köyünden kovulmaktır karanlık...

ardısız göz yaşıdır karanlık.
bir elvedanın sinesine kapanmaktır. gözü yaşlı yolculuktur. çaresiz bir gözün bakışıdır. tüm yaşadıklarının bir anda buharlaşmasıdır karanlık. ve hıçkırıklara sığınmak, diz çökmektir. umudun yolundan sapmaktır. uyanmaktır zührenin rüyasından, çirkin gerçeklere, çevrenin zihniyetine yenilmektir. boyun eğmektir her günaha, acıya, hizmet etmektir diğerlerinin kararlarına, kendin olmamaktır...

sımsıcak,mavi ve pembemsi hayallerin koynundan dipsiz boşluğa düşmektir karanlık. yalnız gecelerde kıvrılarak üşümektir,, el uzatmaktır, medet ummaktır ardı boş bir perdenin, ardında mubhen sulüete, karartıya. kimsesiz olmaktır karanlık. ortaksız, bir başa cırmalamaktır. yarsız, heyacansız, sevgisiz, ezgisiz şarkı çalmaktır. düğümlenmektir deşili bağırda, ve bir tınıya tutsak olanda...

sevgilinin avuçlarını okşamamaktır, gözlerine dalıp kaybolmamaktır. parmak uçlarını kanatmaktır, yanlızlığa sürerek. ince parmakların şehvetin eteklerinde tırmanışlara nail olmadan,, zirvelerin ve aşkın ve gecenin loşluğunda,, ve nefesin her yokuşunda,, ve ritimden kopmuş titreyişin,, ve donup bükülmenin,,ve fışkırışların etkisiyle sevgiliye sığınmamaktır. hayale uyanmaktır, ve düşe kırılmaktır...

buhranbların yüreğini pençelediği bir anda, koparışların hayat bulduğunda,,, düşten irkilmenin diğer adıdır karanlık...
karanlık geçmişi olmamak ve geleceği anımsamamaktır...!
bü günden öteye adım atamamaktır, hayatı kötürüm kalmaktır.....