Dallar kararıyor yapraklar yere düştükçe.
Yuvalar kimsesiz ayrılık, zulüm sürdükçe.
Ağlıyor doğmamış gün, saçından tel düşünce.
Adalet merhametle gel, bu yaz geçmeden önce.
Karanlıkta can çekilince, ortalığa doluyor kasvet.
Tek bir eser, tek bir hareket var, adaletsizlik ve vahşet.
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta